مطالعات پژوهشگران روی انواع مختلف دارو با ترکیبات فعال متفاوت که 28 تا 40 سال از تاریخ انقضای آنها می گذشت نشان داد بسیاری از ترکیبات فعال موجود در آنها دست کم تا 90 درصد خواص خود را حفظ می کنند. تنها داروهایی که پایین تر از این سطح قرار می گیرند آسپرین، فناستین (نوعی مسکن) و آمفتامین (مورد استفاده در بیش فعالی و حمله خواب) هستند. فرانسیس فلاهرتی، مدیر سابق اداره غذا و داروی آمریکا می گوید تاریخ انقضایی که توسط کارخانه های داروسازی مشخص می شود هیچ ارتباطی با مدت زمانی که دارو قابل استفاده است، ندارد . وی می افزاید این تاریخ ها معمولا بیشتر از آن که اساس علمی داشته باشند نقش تجاری دارند. این که داروها ده سال در قفسه داروها باقی بمانند مسلما به نفع کارخانه های داروسازی نیست و آنها خواهان انقضای تاریخ مصرف داروها هستند .
استثناهای مهمی وجود دارند تعداد کمی از داروها هستند که باید همیشه پس از انقضای تاریخ مصرف شان دور ریخته شوند. این داروها عبارتند از:انسولین، آنتی بیوتیک های مایع، نیتروگلیسیرین (گشادکننده عروق) و تتراسایکلین (نوعی ضد باکتری) .
چگونه تصمیم درستی بگیریم؟ اگر می خواهید درمورد مصرف دارویی که تاریخ مصرف آن سپری شده است تصمیم بگیرید ابتدا باید ببینید قصد مصرف چه دارویی را دارید و به چه دلیلی آن را مصرف می کنید. اگر داروی مورد نظرتان از جمله موارد ذکر شده در بالاست یا زندگی شما به 100 درصد موثر بودن دارو وابسته است، دارویی که تاریخ انقضای آن گذشته است را دور بریزید. در غیر این صورت می توانید از داروهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید. برای اطمینان بیشتر می توانید ابتدا با پزشک یا داروساز مشورت کنید .
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد. کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته، حال و آینده شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد تا با نرم افزارها شناخت بیستری را برای طراحان رایانه ای و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد.
